Op bezoek bij Wim & Kari en sperziebonen

Zaterdag waren we uitgenodigd bij Wim en Kari. Supergezellig en voor noorse begrippen dichtbij, 90km. (de gemiddelde snelheid is ongeveer 60 km per uur) ongeveer anderhalf uur rijden. We zijn de heenweg binnendoor gereden door berg en dal. Wat een prachtige rit!! Om het vakantiegevoel helemaal goed te maken, namen we koffie en lekkers mee voor onderweg. Bij een leuk uitzicht hebben we koffie gedronken.

De bankjes waren nat, maar Maaike had wel een zitplek gevonden.

En ondanks de natte bankjes was het uitzicht fantastisch.

We moesten nog wel een bloemetje voor Kari kopen. De bloemenzaken liggen hier niet voor het oprapen, maar bij een beetje supermarkt kan je wel een plantje scoren. Zo gezegd, zo gedaan!!

Wat wil nou het geval. In Nederland eten wij gemiddeld 1x in de week sperziebonen. Heerlijk!! Alleen hier in Noorwegen heb ik ze nog niet vers gevonden, trouwens ook niet in blik en in de diepvries. Dus Maaike en ik lopen in de supermarkt in de middle of no-where en wat staan daar............. tadaaaaaaa  blikken bonen.

We hebben er gelijk een paar meegenomen. Dan kunnen we binnenkort weer heerlijke kip-kerrie eten.

Van Wim en Kari begrepen we dat in Kristiansand wel verse sperziebonen te krijgen zijn, maar dan bij een indische toko. Als ik in Kristiansand ben, ga ik er zeker op af.

Na een heerlijke maaltijd bij familie Van Pelt en gezellig na tafelen zijn er weer richting Birkenes vertrokken. Omdat het verschrikkelijk slecht weer was, zijn we maar over de "snelweg" terug gereden. Weer geen elanden of herten gezien. Maaike zag wel een vosje!!

Zondag heb ik de pruimentaart gebakken, maar dan met appels en kaneel. mmmmmmmmmmmmmmm

Dat was zeker het proberen waard.