Handwerken

Zoals bekend vind ik handwerken leuk, dus ook hier ben ik lekker bezig. Omdat ik in eerste instantie natuurlijk niet alle mee kon nemen, dacht ik dat ik goed voorbereid naar Birkeland was gegaan. Ik had een grote boodschappentas, een plastic doos(je) en mijn naaimachine. Wat blijkt!! Ik heb van alles de helft meegenomen. Kan dus eigenlijk niet zo heel veel........

Wel had ik nog een aantal hexagonnetjes liggen voor een paper-pieces-quilt. Die heb ik dan ook allemaal gedaan, maar het aan elkaar naaien moet met katoen garen. Hmmmmmmm, dat ligt nog in Capelle.

Ook had ik verzonnen om van een spijkerbroek een korte broek te maken, want er zat een vlek in. Ging er met geen mogelijkheid meer uit, maar de broek zit zo lekker. Dan maar de schaar erin. En voor Ben heb ik nog een broek liggen die ik korter moet maken (dat ging ik op mijn gemak in Noorwegen doen). Maar helaas. Het naaigaren voor de naaimachine ligt ook nog in Capelle.............. Oh ja en de centimeter ook!!

Maar gelukkig had ik in de meivakantie nog wol en breinaalden gekocht hier in Birkelkand. Heel slim had ik deze bij Ben in Osebakken laten liggen, dus die was nog compleet. Ik ben aan de slag gegaan met echte noorse wanten. Vroeger heb ik er ooit een paar gebried, maar hoe ging dat ook al weer met die duimen??? Ik weet nog niet precies hoe ik het ga doen, maar 1 x in de maand is er een breiclub bij de dugnad (vrijwilligerswerk). Daar zal ik nog een navragen hoe dat met de duim moet, ze willen me vast wel helpen.
Eerst maar verder met het boord!!

Toen ik zaterdag bij de oude buurvrouw van Osebakken langs
ging om gedag te zeggen, had haar dochter een doopjurk gemaakt voor haar nieuwste aanwinst als oma. Zondag was de doop. De jurk was gemaakt van de oude trouwjurk van Ragnhild (de buurvrouw en oma), die hem toch niet meer nodig had.
Wat knap gedaan. Leuk vond ik dat. Ragnhild vroeg of ik ook van handwerken hield en dat moest ik natuurlijk bevestigend beantwoorden. Zij vroeg of ik zin had om mee te gaan naar een weefcursus. Nou ja, dat had ik nog nooit gedaan, en ja dat lijkt me wel wat. Ze had wat voorbeelden liggen van wat zij had gemaakt, een vloerkleed en een tafelkleed. Het zag er bijzonder fraai uit en een vloerkleedje bij mijn bed zullen mijn voeten best waarderen. Schiet de kramp er niet gelijk in als ik opsta. Ragnhild belde gelijk op naar de cursusbegeleidster en ik was opgegeven voor 12 lessen. Elke week een avond van 18.00 uur tot 22.00 uur en tussendoor koffie en wat lekkers. Iedereen neemt een keer wat lekkers mee bij de koffie. Vanaf 12 oktober een weefcursus, het lijkt me leuk.

Volgende week nemen we uit Nederland de nodige naai-toebehoren mee, de lijst van wat ik nodig heb ligt al klaar.